Էլինա Հովսեփյան «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր 

Մեր բակում մի շունիկ էր ապրում: Նա ցերեկները քնում էր, իսկ գիշերն արթնանում և նայում երկնքին: Նա ընկերացել էր Լուսնի հետ և ամեն գիշեր նրան էր սպասում: Լուսինը մեկ թաքնվում էր ամպերի ետևում ու անհետանում, մեկ հայտնվում: Շնիկին թվում էր, թե լուսինը խաղում է իր հետ: Ինքն էլ վազվզում էր և թռչկոտում՝  բռնելով իր պոչիկից: Այսպես շունիկն ու լուսինը խաղում էին, մինչև լույսը  բացվում էր և լուսինն անհետանում էր: Շունիկը ամբողջ գիշեր խաղալուց հոգնած առավոտ բացվեուն պես մտնում էր իր բունը և քնում: